Ο γεννημένος στην Ιταλία αρχιτέκτονας κέρδισε μια σειρά βραβείων για τα σχέδιά του.
Ο Βρετανός αρχιτέκτονας Richard Rogers, γνωστός για το σχεδιασμό μερικών από τα πιο διάσημα κτίρια στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένου του Κέντρου Πομπιντού στο Παρίσι, πέθανε σε ηλικία 88 ετών, δήλωσε την περασμένη Κυριακή ο εκπρόσωπός του.
Ο Rogers, ο οποίος άλλαξε τον ορίζοντα του Λονδίνου με χαρακτηριστικές δημιουργίες όπως το Millennium Dome και το “Cheesegrater”, «απεβίωσε ήσυχα» στις 18 Δεκεμβρίου 2021 δήλωσε στην Press Association ο Matthew Freud του πρακτορείου επικοινωνίας Freud.
Ο γιος του, Roo Rogers, επιβεβαίωσε επίσης τον θάνατό του στους New York Times, αλλά δεν ανέφερε την αιτία.
Ο ιταλικής καταγωγής αρχιτέκτονας κέρδισε μια σειρά από βραβεία για τα σχέδιά του, συμπεριλαμβανομένου του Βραβείου Pritzker το 2007, και είναι ένας από τους πρωτοπόρους του κινήματος της αρχιτεκτονικής «υψηλής τεχνολογίας», που διακρίνεται για τις κατασκευές που ενσωματώνουν βιομηχανικά υλικά όπως το γυαλί και ο χάλυβας.
Είναι ο συν-δημιουργός του Κέντρου Πομπιντού της Γαλλίας – που άνοιξε το 1977 και φημίζεται για την πολύχρωμη, καλυμμένη με σωλήνες πρόσοψή του – το οποίο σχεδίασε μαζί με τον Ιταλό αρχιτέκτονα Renzo Piano.
Ο Rogers ολοκλήρωσε περίπου 400 παραγγελίες, ενώ άλλα γνωστά σχέδια περιλαμβάνουν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου και το Three World Trade Centre στη Νέα Υόρκη, καθώς και τους τερματικούς σταθμούς διεθνών αεροδρομίων στη Μαδρίτη και το Heathrow του Λονδίνου. Είναι επίσης υπεύθυνος για τα τριώροφα κεντρικά γραφεία των Lloyd’s του Λονδίνου.
Ο Αμερικανός κριτικός αρχιτεκτονικής Paul Goldberger χαρακτήρισε την είδηση «σπαρακτική», προσθέτοντας στο Twitter ότι ο Rogers ήταν «ένας ευγενικός άνθρωπος και ένα αναγνωρισμένο ταλέντο».
Γεννημένος στη Φλωρεντία το 1933, ο πατέρας του ήταν γιατρός και η μητέρα του πρώην μαθήτρια του διάσημου Ιρλανδού συγγραφέα Τζέιμς Τζόις. Η οικογένεια διέφυγε από τη δικτατορία του Μουσολίνι και εγκαταστάθηκε στην Αγγλία το 1938.
Έφυγε από το σχολείο το 1951 χωρίς πτυχίο λόγω της δυσλεξίας του, την οποία εκείνη την εποχή «αποκαλούσαν βλακεία», όπως δήλωσε ο ίδιος στην εφημερίδα The Guardian το 2017.
Παρόλα αυτά, κατάφερε να εισαχθεί στη Σχολή Architectural Association του Λονδίνου, γνωστή για τον μοντερνισμό της.
Ολοκλήρωσε τις αρχιτεκτονικές του σπουδές στο Γέιλ των Ηνωμένων Πολιτειών το 1962, όπου γνώρισε τον επίσης Βρετανό αρχιτέκτονα Norman Foster. Οι δυο τους επέστρεψαν στην Αγγλία το 1964 και μαζί με τις συζύγους τους ίδρυσαν το αρχιτεκτονικό γραφείο “Team 4”, το οποίο έγινε γνωστό για τα εμπνευσμένα από την τεχνολογία σχέδιά του.
Διαμόρφωσε επίσης στενή σχέση με τον Piano, τον οποίο αποκάλεσε «τον πιο στενό μου φίλο, πρακτικά αδελφό μου».
Αν και τα κτίρια ήταν ο κόσμος του Rogers, επέμενε ότι ο χώρος γύρω τους ήταν το κλειδί για να είναι επιτυχημένα. «Τα δύο δεν μπορούν να κριθούν χωριστά», δήλωσε στον The Guardian το 2017. «Οι Δίδυμοι Πύργοι στη Νέα Υόρκη, για παράδειγμα. Δεν ήταν σπουδαία κτίρια, αλλά ο χώρος ανάμεσά τους ήταν».
Ο Rogers παντρεύτηκε δύο φορές και είχε πέντε γιους (ένας εκ των οποίων πέθανε το 2011) και 13 εγγόνια.
You could read more about As Done by the Best Here, about Runway Here, about Men’s Excellence Here