Πιστεύετε ότι η τραγωδία των Τεμπών άλλαξε το πολιτικό γίγνεσθαι;
Είναι γεγονός ότι πρέπει πλέον να ομιλούμε για προ Τεμπών και μετά Τεμπών εποχή. Σε προηγούμενη συνέντευξη μου είπα πράγματι ότι κατανοώ την οργή για τα Τέμπη αλλά προσέθεσα ότι η οργή είναι απαραίτητο να οδηγήσει και σε θετικές εξελίξεις για την επόμενη ημέρα. Δηλαδή, οι πολιτικοί κάθε παράταξης να αψηφήσουν το πολιτικό κόστος και να παίρνουν πλέον αποφάσεις με γνώμονα το κοινωφελές έργο και όχι το “χάιδεμα” συντεχνιών και του κακώς εννοούμενου συνδικαλισμού.
Όσο για τους πολίτες, αληθινά οργισμένοι δικαιούνται να είναι οι νέοι που δεν έχουν καταναλωθεί ή διαβρωθεί από το σύστημα.
Οι υπόλοιποι που έχουν ζητήσει κάποια ρουσφέτια στην διάρκεια της ζωής τους, που έχουν ψάξει κάποιο μέσο για να σβήσουν κλήση ή να μεταθέσουν το παιδί τους και το ανίψι τους σε κάποια πιο ευνοϊκή θέση στον στρατό ή το δημόσιο, θα πρέπει να το σκέπτονται εις διπλούν και να κοιτάνε τον καθρέπτη πριν εκφράσουν την οργή τους!
Συνεχίζετε να εργάζεστε σε τρελούς ρυθμούς;
Βρίσκομαι σε μια πυρετώδη στιγμή της ζωής μου όπου διατελώ ως Αντιπεριφερειάρχης Πολιτισμού και Αθλητισμού στην Περιφέρεια Αττικής, κάνω προεκλογική εκστρατεία για να εκλεγώ στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές δήμαρχος στο Χαλάνδρι και παράλληλα συμμετέχω ως “guest star” σε τριάντα επεισόδια της σειράς του OPEN “Η δική μας οικογένεια”.
Ο απολογισμός της ημέρας κλείνει πάντα με καταγραφή όσων δεν πρόφτασα να κάνω για να τα κάνω την επόμενη ημέρα αλλά και με μία επιβεβαίωση ότι δεν χρειάστηκε για τίποτα και για κανέναν να παραβώ τις αρχές μου. Μόνο έτσι κοιμάμαι γαλήνια αυτές τις 4-5 ώρες που κοιμάμαι όλο κι όλο κάθε μέρα.
Πώς αισθάνεστε για την αδιάκοπη επιτυχία των σειρών σας;
Πράγματι, είμαι μέσα στα σπίτια των Ελλήνων μέσω διαφόρων σειρών μου που επαναλαμβάνονται συνεχώς όπως το “Καφέ της Χαράς”, οι “Μεν και οι Δεν” αλλά και το “Δεληγιάννειο Παρθεναγωγείο” για το οποίο σχεδόν καθημερινά με σταματούν, γυναίκες κυρίως, στον δρόμο και μου εκφράζουν τον θαυμασμό τους.
Το “Κωνσταντίνου και Ελένης” είναι, βέβαια, μια ειδική περίπτωση γιατί παίζεται πάνω από 20 χρόνια κάθε ημέρα, NON STOP, σε ζώνη prime time και παραμένει πάντα πρώτο στην ώρα του. Είναι ο λόγος που συμπεριλήφθηκε στα παγκόσμια ρεκόρ Guinness non stop επαναληπτικότητας. Εννοείται ότι μόνο υπερηφάνεια μπορεί να αισθάνεται ένας καλλιτέχνης όταν αποδεικνύεται τόσο διαχρονικός.
Πώς αποφασίσατε να μεταπηδήσετε στην πολιτική παρά την συνεχιζόμενη μεγάλη αποδοχή σας στον χώρο της τέχνης;
Αισθάνθηκα ότι μετά από ένα μεγάλο κύκλο σαράντα χρονών στην τέχνη όπου γνώρισα πολλές επιτυχίες και πήρα αγάπη από τον κόσμο οφείλω να ανοίξω έναν κύκλο προσφοράς συμμετέχοντας στα κοινά με την πρόθεση πολύ περισσότερο να δώσω παρά να πάρω. Στην τοπική αυτοδιοίκηση, άλλωστε, είμαι ήδη τέσσερα χρόνια ως βασικό στέλεχος της Περιφέρειας Αττικής δίπλα στον Γιώργο Πατούλη και ομολογώ ότι χάρηκα και κολακεύτηκα όταν διάβασα στον μεγαλύτερο και πιο έγκυρο οδηγό διασκέδασης και ψυχαγωγίας της πόλης ότι επί ημερών Χάρη Ρώμα το τμήμα Πολιτισμού της Περιφέρειας Αττικής εκτινάχθηκε στα ύψη.
Πώς αντιμετωπίζετε την καινούργια πρόκληση για την διεκδίκηση του Δήμου;
Στο Χαλάνδρι βλέπω την ευκαιρία να παραλάβω έναν δήμο με θετικά και αρνητικά, να μεγιστοποιήσω τα θετικά και να εξουδετερώσω τα αρνητικά. Θέλω κόσμος από όλη την Ελλάδα να έρχεται στο Χαλάνδρι για να θαυμάζει έναν πρότυπο δήμο, έναν δήμο που οι δημότες του θα είναι πανευτυχείς και περήφανοι που ζουν εκεί.
Νιώθετε ανασφάλεια για τα καινούργια που ανοίγονται μπροστά σας;
Περίμενα ότι θα έχω πολύ περισσότερο άγχος. Αντιθέτως, επικρατεί μέσα μου ένα συναίσθημα σιγουριάς γιατί ξέρω τι θέλω και τι μπορώ να κάνω! Έχω πλήρη συναίσθηση των προβλημάτων και του σκληρού ανταγωνισμού που έχει μια εκλογική αναμέτρηση αλλά επικρατεί η σιγουριά της μέχρι τώρα εμπειρίας στην Περιφέρεια Αττικής και το στέρεο όραμα για το Χαλάνδρι.
Σας σοκάρει η “λάσπη” που συνοδεύει πολύ συχνά τις πολιτικές αντιπαλότητες; Σας φαίνεται παράδοξο να δέχεστε μέρος αυτής της λάσπης ως πολιτικός όταν ως καλλιτέχνης θεωρείστε ένας από τους αγαπημένους των Ελλήνων;
Πρώτα απ’ όλα να ξεκαθαρίσω ότι όποια λάσπη έχω δεχτεί δεν με έχει αγγίξει ούτε κατ’ ελάχιστον! Η αλήθεια είναι ότι με σόκαρε λίγο στην αρχή αυτή η λύσσα για την κατάκτηση της εξουσίας από πολλούς, που μου έδειξαν ότι θέλουν να επικρατήσουν χρησιμοποιώντας κάθε μέσο θεμιτό ή αθέμιτο. Επίσης, η εμμονική προσκόλληση στην καρέκλα της εξουσίας από κάποιους άλλους με εκπλήσσει πάντα δεδομένου ότι καμία θέση πολιτικής εξουσίας δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι μόνιμη.
Παράλληλα με κάνει να αισθάνομαι ευτυχής το ότι δεν έχω σχέση με αυτές τις κατηγορίες ανθρώπων στην τακτική και στις επιδιώξεις. Είναι νομίζω εμφανές ότι δεν έχω ανάγκη από προβολή και επιπλέον ότι δεν πολιτεύομαι για το οικονομικό αντίτιμο δεδομένου ότι τα έσοδα ενός πετυχημένου καλλιτεχνικού δημιουργού (στην τηλεόραση κυρίως) είναι πολύ μεγαλύτερα από τα έσοδα ενός δημάρχου, εκτός αν αυτός ο δήμαρχος βάζει χέρι στα δημόσια ταμεία!
Όσο για την εξουσία, όπως μου είχε ‘πει η αείμνηστος Αλίκη Βουγιουκλάκη όταν διασταυρώθηκαν οι δρόμοι μας πριν ακόμη γίνω τριάντα χρονών:
Εξουσία, αγόρι μου, είναι η διαδραστικότητα που έχει κάποιος στην κοινωνία. Είμαστε εξουσία γιατί μπορούμε να επηρεάζουμε τον κόσμο!
Καταλαβαίνετε ελπίζω ότι δεν χρειάζομαι την πολιτική για να αισθανθώ διαδραστικός, θέλω όμως να χρησιμοποιήσω τον πολιτικό θώκο ως εργαλείο για να βοηθήσω τον κόσμο να ζήσει καλύτερα.
Οι επιδιώξεις μου είναι ευγενείς και θα μου επιτρέψετε να υπερηφανεύομαι γι’ αυτά!
Ονειρεύεστε ακόμη ή δεν έχετε χρόνο ούτε γι’ αυτό ;
Όνειρα κάνω συνεχώς γιατί τα περιθώρια βελτίωσης (ακόμη και του χαρακτήρα μου) είναι απεριόριστα. Στην πολιτική ονειρεύομαι την εξάλειψη του λαϊκισμού που δεν θα γίνει ποτέ γιατί είναι ίδιον της ανθρώπινης φύσης να αρπάζεται από τα “ψεύτικα τα λόγια, τα μεγάλα”. Στην καλλιτεχνική μου πορεία θα ήθελα να συμμετάσχω σε κάποια ταινία διεθνών προδιαγραφών για να απολαύσω την εμπειρία να αισθανθώ “ηθοποιός όλου του πλανήτη” και να συνεργαστώ με αλλοδαπούς συναδέλφους. Επίσης, παραμένει στόχος κάθε ηθοποιού καριέρας το να εμφανίζεται στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου. Να πατά τα πλέον ιερά χώματα του καλλιτεχνικού γίγνεσθαι.
Εφ’ όσον έχετε και τις τρεις ιδιότητες, τι θα συμβουλεύατε έναν μαθητευόμενο ηθοποιό, θεατρικό συγγραφέα ή σκηνοθέτη;
Να προσπαθήσει να παρουσιάσει στον κόσμο αυτό που θα ήθελε να δει και ο ίδιος ως θεατής.
Αν ζητούσατε από τον Θεό ένα από τα δύο, ποιο θα ήταν αυτό; Περισσότερη λογική ή περισσότερο συναίσθημα;
Συναίσθημα! Θέλω να μου δίνει συνεχώς όση περισσότερη αγάπη μπορώ να αντέξω!
About The Author
