Όταν η Hazel McCallion συνταξιοδοτήθηκε το 2014 από δήμαρχος της καναδικής πόλης Mississauga, ήταν 93 ετών.
Αλλά ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι της ηλικίας της συνήθως αποσύρονται από τα φώτα της δημοσιότητας, η «τυφώνας Χέιζελ» δεν έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον να κόψει ταχύτητα.
Στα 101 της χρόνια, πρόσφατα δέχτηκε πρόταση να παρατείνει τον ρόλο της ως διευθύντριας της αρχής αεροδρομίου της ευρύτερης περιοχής του Τορόντο, μια σύμβαση που θα διαρκέσει τρία χρόνια.
Ο Omar Alghabra, ο υπουργός Μεταφορών του Καναδά, συνεχάρη την υπεραιωνόβια πολιτικό, επαινώντας τις τέσσερις δεκαετίες κοινωνικής προσφοράς της και το μέλλον της που περιλαμβάνει «να επιβλέπει και να καθοδηγεί το μεγαλύτερο αεροδρόμιο του Καναδά».
Η παράταση της εργασίας της ανακοινώθηκε την περασμένη εβδομάδα, λιγότερο από ένα μήνα μετά την ανανέωση του ρόλου της ως ειδικού συμβούλου του Πανεπιστημίου του Τορόντο Mississauga, με τη σχολή να επαινεί τις «εγκυκλοπαιδικές γνώσεις της στην πολιτική».
Γνωστή για την ευθύβολη συμπεριφορά της και το μαχητικό στυλ διακυβέρνησης, η McCallion κατέχει εξέχουσα θέση στην πολιτική ζωή του Οντάριο εδώ και δεκαετίες, παρά το μικρό της ύψος. Ένα σχολείο, μια βιβλιοθήκη, μια παρέλαση και μια ομάδα μπέιζμπολ φέρουν το όνομά της. Τον Φεβρουάριο ανακοινώθηκε ένα έργο ελαφρών σιδηροδρόμων που ονομάστηκε Hazel McCallion Line.
«Είναι μια μεγάλη φιγούρα στην πολιτική του Οντάριο, πολύ πέρα από αυτό που θα περίμενε κανείς διαβάζοντας απλώς τις εξουσίες ενός δημάρχου»,
δήλωσε ο Tom Urbaniak, καθηγητής πολιτικών επιστημών στο πανεπιστήμιο Cape Breton και συγγραφέας ενός βιβλίου για την McCallion.
«Ένας πρώην πρωθυπουργός παρατήρησε: ‘Είναι η μόνη πολιτικός στο Οντάριο που με τρομάζει’. Όποτε θέλει να εκφραστεί για ένα θέμα μέχρι σήμερα – όποτε θέλει να μπλέξει σε κάτι – γίνεται αντιληπτό».
Ο πρωθυπουργός του Οντάριο, Doug Ford, χαρακτήρισε την McCallion ως «θρύλο του Καναδά» κατά τον εορτασμό των 100ων γενεθλίων της πέρυσι.
«Την αγαπώ, είναι μέντορας και μου έχει διδάξει τόσα πολλά και είναι πάντα εκεί για όλους», είπε.
Ο Ford έφτασε στην εκδήλωση φορώντας μια φανέλα της Ένωσης Γυναικών Χόκεϊ του Οντάριο με το όνομα “Hazel” στο πίσω μέρος και τον αριθμό 100 – μια αναφορά στο πέρασμά της ως επαγγελματίας παίκτρια χόκεϊ νωρίτερα στη ζωή της.
Γεννημένη στο Πορτ Ντάνιελ του Κεμπέκ το 1921, η McCallion ήταν το μικρότερο από πέντε παιδιά κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Αργότερα βρήκε δουλειά σε μια εταιρεία μηχανικών στο Μόντρεαλ και έπαιξε επαγγελματικό χόκεϊ, κερδίζοντας 5 δολάρια Καναδά ανά παιχνίδι – ποσό που ισοδυναμεί με σχεδόν 100 δολάρια Καναδά σήμερα.
Η εταιρεία μηχανικών τη μετέφερε στο Τορόντο, όπου ανέπτυξε έντονο ενδιαφέρον για την τοπική πολιτική.
Η McCallion κατείχε διάφορους δημοτικούς ρόλους προτού θέσει υποψηφιότητα για δήμαρχος της Mississauga το 1978 – νικώντας έναν αντίπαλο ο οποίος κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του ισχυρίστηκε ότι το φύλο της αποτελούσε πολιτική αδυναμία.
«Ήταν μια ρεαλίστρια λαϊκίστρια και έχει μια απίστευτη ικανότητα να αισθάνεται τον παλμό του κοινού, ακόμη και πριν το κοινό τον αισθανθεί», δήλωσε ο Urbaniak.
Η McCallion ψώνιζε σε διαφορετικά παντοπωλεία κάθε εβδομάδα για να κατανοήσει καλύτερα τις απογοητεύσεις των ψηφοφόρων. Στη συνέχεια, τοποθετούσε προσεκτικά αυτά τα παράπονα στις ομιλίες της. «Αυτό είναι ένα ταλέντο που δεν έχασε ποτέ».
Η McCallion παρέμεινε δήμαρχος για τα επόμενα 36 χρόνια, καθώς η πόλη μεγάλωσε από ένα συνονθύλευμα αγροτικών εκτάσεων δυτικά του Τορόντο στην έβδομη μεγαλύτερη πόλη του Καναδά.
Τελικά παραιτήθηκε το 2014 με το πολιτικό της ένστικτο άθικτο: υποστήριξε τους τελικούς νικητές των δύο πιο πρόσφατων περιφερειακών εκλογών του Οντάριο, καθώς και τον Τζάστιν Τριντό πριν από την επιτυχή υποψηφιότητά του για πρωθυπουργός το 2015.
Παρά την επιρροή της, ή εξαιτίας αυτής, η McCallion βρέθηκε αντιμέτωπη με ισχυρισμούς ότι παραβίασε τους κανόνες σύγκρουσης συμφερόντων. Το 1982, ένα δικαστήριο έκρινε ότι συμμετείχε σε συζητήσεις του συμβουλίου σχετικά με μια πολεοδομική απόφαση στην οποία είχε συμφέροντα.
Το 2009, αντιμετώπισε κατηγορίες ότι ένα προτεινόμενο συνεδριακό κέντρο και ένα πολυτελές ξενοδοχείο θα ωφελούσε τον γιο της, η εταιρεία του οποίου είχε οικονομική συμμετοχή στο έργο αξίας εκατομμυρίων.
Ένας δικαστής που συμμετείχε στην έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι ενέργειές της ισοδυναμούσαν με «πραγματική και προφανή σύγκρουση συμφερόντων». Η McCallion επέμεινε ότι δεν είχε κάνει τίποτα κακό και η υπόθεση μπήκε στο αρχείο το 2013.
Ο Urbaniak λέει ότι γέλασε όταν άκουσε ότι η McCallion είχε ανανεώσει τη σύμβασή της με την αρχή αεροδρομίου της περιοχής.
«Θα παραμείνει ενεργή όσο μπορεί», δήλωσε. «Αλλά ήταν διάσημη για την πολυετή διαμάχη της με τον πρώην επικεφαλής της αρχής αεροδρομίου. Εκείνος πίστευε ότι θα κατάφερνε να επικρατήσει της Hazel McCallion. Και δεν τα κατάφερε.
Πηγή: Τhe Quardian