Η παράνομη εμπορία της άγριας ζωής στον πλανήτη μας οδηγεί τα είδη της στα πρόθυρα της εξαφάνισης, ενώ εγκυμονεί κινδύνους για το περιβάλλον, την οικονομία, την ανάπτυξη και την ασφάλεια.
Αλλά μπορούμε να αντιστρέψουμε αυτήν την τάση!
Χώρες σε όλο τον κόσμο, τα Ηνωμένα Έθνη, πολλοί άλλοι διεθνείς και εθνικοί οργανισμοί, επιχειρήσεις, κυβερνήσεις και κύριοι ηγέτες της κοινής γνώμης εργάζονται όλοι μαζί για την ευαισθητοποίηση, τη θέσπιση και την επιβολή ισχυρότερων νόμων και την ενίσχυση των προσπαθειών των τοπικών κοινοτήτων για να σταματήσει το παράνομο εμπόριο άγριας ζωής.
Η άγρια φύση παραδοσιακά αναφέρεται σε μη κατοικίδια είδη ζώων, αλλά έχει συμπεριλάβει όλους τους οργανισμούς που αναπτύσσονται ή ζουν άγρια σε μια περιοχή χωρίς να έχουν εισαχθεί από τον άνθρωπο.
Η άγρια ζωή μπορεί να βρεθεί σε όλα τα οικοσυστήματα. Οι έρημοι, τα δάση, τα τροπικά δάση, οι πεδιάδες, τα λιβάδια και άλλες περιοχές, συμπεριλαμβανομένων των πιο ανεπτυγμένων αστικών περιοχών, έχουν όλα ξεχωριστές μορφές άγριας ζωής. Ενώ ο όρος στη δημοφιλή κουλτούρα αναφέρεται συνήθως σε ζώα που δεν αγγίζονται από ανθρώπινους παράγοντες, οι περισσότεροι επιστήμονες συμφωνούν ότι πολλά άγρια ζώα επηρεάζονται από τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Οι άνθρωποι τείνουν ιστορικά να διαχωρίζουν τον πολιτισμό από την άγρια ζωή με διάφορους τρόπους, συμπεριλαμβανομένων των νομικών, κοινωνικών και ηθικών αισθήσεων. Ορισμένα ζώα, ωστόσο, έχουν προσαρμοστεί στα προαστιακά περιβάλλοντα. Αυτό περιλαμβάνει ζώα όπως εξημερωμένες γάτες, σκύλους, ποντίκια και αρουραίους. Ορισμένες θρησκείες δηλώνουν ότι ορισμένα ζώα είναι ιερά, και στη σύγχρονη εποχή, η ανησυχία για το φυσικό περιβάλλον έχει προκαλέσει ακτιβιστές να διαμαρτυρηθούν για την εκμετάλλευση της άγριας ζωής για ανθρώπινο όφελος ή ψυχαγωγία.
Οι παγκόσμιοι πληθυσμοί άγριων ζώων μειώθηκαν κατά 68% από το 1970 ως αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας, ιδίως της υπερκατανάλωσης, της αύξησης του πληθυσμού και της εντατικής γεωργίας, σύμφωνα με την Έκθεση του Παγκόσμιου Ταμείου Άγριας Ζωής για τον πλανήτη του 2020 και το μέτρο του Δείκτη Ζωολογικής Εταιρείας του Λονδίνου, τα οποίοα είναι περαιτέρω στοιχεία ότι οι άνθρωποι έχουν εξαπολύσει ένα μαζικό γεγονός εξαφάνισης. Σύμφωνα με την CITES, έχει υπολογιστεί ότι ετησίως το διεθνές εμπόριο άγριων ζώων ανέρχεται σε δισεκατομμύρια δολάρια και επηρεάζει εκατοντάδες εκατομμύρια δείγματα ζώων και φυτών.
Το CITES (συντομότερο όνομα για το Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora, τη Σύμβαση για το διεθνές εμπόριο ειδών άγριας πανίδας και χλωρίδας υπό εξαφάνιση, επίσης γνωστό ως Σύμβαση της Ουάσινγκτον) είναι μια πολυμερής συνθήκη για την προστασία φυτών και ζώων υπό εξαφάνιση. Συντάχθηκε ως αποτέλεσμα ψηφίσματος που εγκρίθηκε το 1963 σε συνάντηση μελών της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN). Η σύμβαση άνοιξε για υπογραφή το 1973 και η CITES τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιουλίου 1975. Στόχος του είναι να διασφαλίσει ότι το διεθνές εμπόριο δειγμάτων άγριων ζώων και φυτών δεν απειλεί την επιβίωση του είδους στη φύση και παρέχει ποικίλους βαθμούς προστασίας σε περισσότερα από 35.000 είδη ζώων και φυτών. Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι δεν παραβιάστηκε η Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου (GATT), ζητήθηκε η γνώμη της Γραμματείας της GATT κατά τη διαδικασία σύνταξης. Από το 2018, Γενικός Γραμματέας της Γραμματείας CITES είναι η Ivonne Higuero.
Πολλά είδη προστατεύονται από εθνικούς και διεθνείς νόμους επειδή οι πληθυσμοί τους κινδυνεύουν. Όταν οι άνθρωποι τα σκοτώνουν ή τα παίρνουν από την άγρια φύση, παρά την προστασία αυτή, το ζώο ή το φυτό και τα προϊόντα του αποτελούν μέρος του παράνομου εμπορίου.
Το διεθνές εμπόριο απειλούμενων ειδών ρυθμίζεται από τη Σύμβαση CITES, η οποία προσπαθεί να διασφαλίσει ότι το διεθνές εμπόριο άγριων ζώων και φυτών είναι νόμιμο, βιώσιμο και ανιχνεύσιμο και δεν είναι επιζήμιο για τους επιβίωση του είδους στην άγρια φύση.
Το παράνομο εμπόριο άγριων ζώων και φυτών δεν περιορίζεται σε απειλούμενα είδη.
Η πώληση ξυλείας, καυσόξυλων και ξυλάνθρακα που προέρχονται από την παράνομη υλοτομία ή το εμπόριο ψαριών που αλιεύονται σε περιορισμένες περιοχές ή χρησιμοποιούν παράνομες μεθόδους, περιλαμβάνονται, για παράδειγμα, στον όρο παράνομο εμπόριο άγριων ζώων.
Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι το παράνομο εμπόριο άγριων ζώων είναι επίσης εγχώριο με πολλές χώρες να έχουν τη δική τους εθνική νομοθεσία.
Δυστυχώς, το μαζικό παράνομο εμπόριο άγριας ζωής αγνοεί τους ισχύοντες νόμους και ευδοκιμεί. Αυτό σημαίνει ότι όταν οι άνθρωποι αγοράζουν ζωικά ή φυτικά προϊόντα που προέρχονταν από τη θανάτωση ή τη συγκομιδή ειδών παράνομα, είναι συνένοχοι στη διαιώνιση του εγκλήματος της άγριας ζωής, εν γνώσει ή εν αγνοία τους.
Ο κόσμος αντιμετωπίζει μια άνευ προηγουμένου απειλή για την άγρια ζωή. Η απώλεια των οικοτόπων ως αποτέλεσμα της γεωργίας, της εξόρυξης και της νέας ανάπτυξης έχει συρρικνώσει δραματικά τον φυσικό χώρο που διατίθεται στην άγρια ζωή.
Η απώλεια χώρου, η κλιματική αλλαγή και η ακόρεστη ζήτηση για προϊόντα άγριας ζωής, σε ορισμένες περιπτώσεις που τροφοδοτούνται από το διεθνικό οργανωμένο έγκλημα, συνωμοτούν για να έχουν δραματικό αντίκτυπο στις θάλασσες, τις σαβάνες, τα δάση και τις πεδιάδες σε όλο τον κόσμο.
Τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά με 100.000 ελέφαντες να σκοτώθηκαν μόνο μεταξύ 2010-2012 και έως και 3 ρινόκερους να λαθροθετούνται καθημερινά την ίδια περίοδο. Οι τοπικές εξαφανίσεις ανακοινώνονται τώρα ετησίως και οι παγκολίνοι θεωρούνται πλέον τα πιο παράνομα εμπορεύσιμα θηλαστικά στον κόσμο. Αυτό θέτει ένα τεράστιο βάρος στις χώρες όπου αυτά τα είδη εμφανίζονται φυσικά για να τα προστατεύσουν, επιβαρύνοντας τους ήδη τεντωμένους πόρους.
Υπάρχει μια βαθιά πολιτιστική κληρονομιά και ιστορία γύρω από προϊόντα άγριας ζωής, όπως ελεφαντόδοντο ελέφαντα και κέρατο ρινόκερου σε ορισμένα μέρη του κόσμου. Για αιώνες, αυτά τα αντικείμενα έχουν χρησιμοποιηθεί σε μέρη ως θρησκευτικές εικόνες, για φάρμακα και για να εκφράσουν τη δημιουργικότητα μέσω περίπλοκων γλυπτών. Στην πιο πρόσφατη ιστορία, έχουν χρησιμοποιηθεί για πρακτικά αντικείμενα όπως μπάλες μπιλιάρδου, σφραγίδες ονομάτων, πλήκτρα πιάνου, μέρη οργάνων και διακόσμηση πυροβόλων όπλων.
Σήμερα, τα προϊόντα άγριας ζωής χρησιμοποιούνται ως δηλώσεις μόδας, σύμβολα κατάστασης, κατοικίδια ζώα, πολυτελείς λιχουδιές, για δώρα και από συλλέκτες και επενδυτές ως είδη εμπορευμάτων, υποθέτοντας ότι οι τιμές θα ανέβουν. Το παράνομο εμπόριο δεν απειλεί μόνο την ίδια την επιβίωση των ειδών, υπονομεύει επίσης την ανάπτυξη και τα μέσα διαβίωσης των τοπικών κοινοτήτων. Για παράδειγμα, το παράνομο εμπόριο σπάνιων δέντρων όπως τα rare trees, όχι μόνο καταστρέφει το τοπίο ενός πανέμορφου δάσους, υπονομεύει επίσης την ευκαιρία για απασχόληση σε νόμιμο εμπόριο, συμβάλλει στη διαφθορά και στη συνέχεια αρνείται την ευκαιρία των κυβερνήσεων να αποφέρει έσοδα από νόμιμες πωλήσεις.
Καθώς ο ανθρώπινος πληθυσμός μας συνεχίζει να αυξάνεται, με όλο και περισσότερους ανθρώπους που επιθυμούν αυτού του είδους τα προϊόντα, η ευθύνη είναι εμάς να είμαστε καλύτερα ενημερωμένοι και να κάνουμε έξυπνες επιλογές που δεν απειλούν την επιβίωση των ειδών και των οικοτόπων τους ή υπονομεύουν τη βιώσιμη ανάπτυξη.
Αυτό το εμπόριο ευδοκιμεί με την άγνοια, την αδιαφορία και το κλείσιμο των ματιών στους νόμους που το διέπουν. Αλλά όσο περισσότερα γνωρίζουμε, τόσο περισσότερο μπορούμε να δούμε πώς οι αποφάσεις μας έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην άγρια ζωή, τους ανθρώπους και τον πλανήτη. Τα καλά νέα είναι ότι μπορούμε πραγματικά να αντιμετωπίσουμε το παράνομο εμπόριο άγριων ζώων με:
- Καλύτερη ενημέρωση για την κατάσταση της άγριας ζωής και των προϊόντων άγριας ζωής
- Υποστήριξη κυβερνήσεων και τοπικών κοινοτήτων για την αντιμετώπιση του παράνομου εμπορίου άγριας ζωής
- Διαδίδοντας τη λέξη και ενθαρρύνοντας τους άλλους να ενημερωθούν καλύτερα
- Αναφορά εγκλημάτων όταν γίνονται μάρτυρες μέσω τεχνολογίας κινητής τηλεφωνίας και εθνικών τηλεφωνικών γραμμών
- Εργασία για τη μείωση των συγκρούσεων ανθρώπου-άγριας ζωής για γη και πόρους σε κοινοτικό επίπεδο
- Κάνοντας ατομικές επιλογές που δεν απειλούν είδη, όπως η αγορά προϊόντων από άγρια ζώα που προστατεύονται από το νόμο και από την υποστήριξη εταιρειών που επιδεικνύουν βιώσιμες αλυσίδες εφοδιασμού και περιβαλλοντικά υπεύθυνες πολιτικές.
Οι καμπάνιες για την άγρια ζωή στον πλανήτη, είναι μέρος μιας φιλόδοξης ατζέντας που καθοδηγείται από τον ΟΗΕ και αναγνωρίζει το έγκλημα της άγριας ζωής ως σοβαρό έγκλημα και απειλή για την κοινή βιώσιμη ανάπτυξη μας. Η νέα ατζέντα του ΟΗΕ για το 2030 καθορίζει τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDGs) οι οποίοι έχουν ρητή εστίαση στην προστασία της ακεραιότητας των οικοσυστημάτων μας στοχεύοντας στα περιβαλλοντικά εγκλήματα, που συμβαίνουν τόσο στη στεριά όσο και στη θάλασσα. Οι στόχοι SDG14 και SDG15 αφορούν σε:
«Διατήρηση και χρήση βιώσιμων ωκεανών, θαλασσών και θαλάσσιων πόρων για βιώσιμη ανάπτυξη». Αυτός ο στόχος απαιτεί τερματισμό της παράνομης και μη αναφερόμενης αλιείας και των καταστροφικών αλιευτικών πρακτικών.
«Προστατέψτε, αποκαταστήστε και προωθήστε τη βιώσιμη χρήση των χερσαίων οικοσυστημάτων, τη βιώσιμη διαχείριση των δασών, την καταπολέμηση της ερημοποίησης και τη διακοπή και την αντιστροφή της υποβάθμισης της γης και τη διακοπή της απώλειας βιοποικιλότητας». Ένας από τους στόχους του SDG 15 είναι: “Λήψη επειγόντων μέτρων για τον τερματισμό της λαθροθηρίας και της εμπορίας προστατευόμενων ειδών χλωρίδας και πανίδας και αντιμετώπιση τόσο της ζήτησης όσο και της προσφοράς παράνομων προϊόντων άγριας ζωής”.