Στα μέσα της δεκαετίας του ’20, ο Raphael Sanzio ήταν ήδη αστέρι. Στην κορυφή της καριέρας του. Αυτός ο κύριος της Ιταλικής Αναγέννησης είχε προσκληθεί από τον Πάπα να ζήσει στη Ρώμη, όπου θα περνούσε τις υπόλοιπες μέρες του.
Ξεκινώντας το 1509 άρχισε να διακοσμεί το πρώτο από τα τέσσερα δωμάτια στο Παπικό Παλάτι. Συλλογικά, αυτά τα Raphael Rooms, μαζί με το Sistine Chapel του Μιχαήλ Άγγελου, αποτελούν παράδειγμα της τεχνικής νωπογραφίας High Renaissance.
Η τοιχογραφία του Ραφαήλ “The School of Athens” δημιουργήθηκε μεταξύ 1509 και 1511 και έρχεται να συμβολίσει τον γάμο της τέχνης, της φιλοσοφίας και της επιστήμης που ήταν χαρακτηριστικό της Ιταλικής Αναγέννησης. Βρίσκεται στο πρώτο από τα τέσσερα δωμάτια που σχεδίασε ο Raphael, το Stanza della Segnatura.
Η δημιουργία “The School of Athens” αποτελεί ύμνο στη φιλοσοφία μέσα στην καρδιά της Καθολικής Εκκλησίας και εκπροσωπεί όλους τους σπουδαιότερους μαθηματικούς, φιλόσοφους και επιστήμονες από την κλασική αρχαιότητα που συγκεντρώθηκαν όλοι μαζί, για να μοιραστούν τις ιδέες τους και να μάθουν ο ένας από τον άλλο.
Κάτω από το θόλο ενός τεράστιου ναού, υπό την προστασία του Απόλλωνα και της Αθηνάς, θεών του πνευματικού φωτός και της σοφίας, που τα αγάλματά τους έχουν περίοπτη θέση στο επάνω μέρος του έργου, βρίσκονται όλοι οι κύριοι εκπρόσωποι της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας με τους μαθητές τους, όπου συζητούν, διδάσκουν, γράφουν ή στοχάζονται.
Το μυθικό σε αυτή την έμπνευση είναι ότι όλες αυτές οι μορφές ζούσαν σε διαφορετικές εποχές, αλλά εδώ συγκεντρώνονται κάτω από μια στέγη. Δείχνει τις ρίζες του Ελληνικού πολιτισμού, που οδήγησαν μετά από το Μεσαίωνα, στην Αναγέννηση και στο σημερινό Δυτικό πολιτισμό.
Παρουσιάζει ξεκάθαρα σε ποιους βασίστηκαν οι άνθρωποι εκείνης της εποχής, για να ξαναγεννηθούν από την τέφρα τους και να δημιουργήσουν μια νέα φωτεινή εποχή. Με αναδρομή στις ρίζες τους, αναζήτησαν και ανακάλυψαν ξανά αρχές, αξίες και γνώσεις που είχαν ξεχαστεί, βασίστηκαν σε αυτές και πρόσθεσαν τα δικά τους ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, θέτοντας έτσι τα θεμέλια μιας νέας εποχής που έφτασε μέχρι τις μέρες μας.
Οι δύο στοχαστές στο κέντρο, ο Αριστοτέλης (στα δεξιά) και ο Πλάτων (στα αριστερά, προς τα πάνω) ήταν εξαιρετικά σημαντικοί για τη δυτική σκέψη γενικά, και με διαφορετικούς τρόπους, οι διαφορετικές φιλοσοφίες τους ενσωματώθηκαν στον Χριστιανισμό.
Ο Πλάτων επισημαίνει γιατί στη φιλοσοφία του ο μεταβαλλόμενος κόσμος που βλέπουμε γύρω μας είναι απλώς μια σκιά μιας υψηλότερης, πιο αληθινής πραγματικότητας που είναι αιώνια και αμετάβλητη και περιλαμβάνει πράγματα όπως η καλοσύνη και η ομορφιά. Για τον Πλάτωνα, αυτή η άλλη κοσμική πραγματικότητα είναι η απόλυτη πραγματικότητα και η έδρα κάθε αλήθειας, ομορφιάς, δικαιοσύνης και σοφίας. Ο Πλάτων κρατά το βιβλίο του που ονομάζεται Timaeus.
Ο Αριστοτέλης κρατά το χέρι του κάτω, γιατί στη φιλοσοφία του, η μόνη πραγματικότητα είναι αυτή που μπορούμε να δούμε και να βιώσουμε με την όραση και την αφή, ακριβώς την πραγματικότητα που απορρίφθηκε από τον Πλάτωνα. Η Ηθική του Αριστοτέλη “τόνισε τις σχέσεις, τη δικαιοσύνη, τη φιλία, την διακυβέρνηση του ανθρώπινου κόσμου και την ανάγκη να τον μελετήσει.”
Ο Πτολεμαίος, έχει την πλάτη του πίσω κάτω δεξιά, κρατά μια σφαίρα της γης, δίπλα του είναι ο Ζαρόστερ που κατέχει μια ουράνια σφαίρα. Ο Πτολεμαίος προσπάθησε να εξηγήσει μαθηματικά τις κινήσεις των πλανητών, κάτι που δεν ήταν εύκολο αφού ορισμένοι από αυτούς φαίνεται να κινούνται προς τα πίσω. Η θεωρία του για το πώς κινούνται όλοι γύρω από τη γη παρέμεινε η εξουσία μέχρι ο Κοπέρνικος και ο Κέπλερ να καταλάβουν στα τέλη του 16ου αιώνα, ότι η γη δεν ήταν στο κέντρο του σύμπαντος και ότι οι πλανήτες κινούνταν σε τροχιά σε σχήμα ελλείψεων σε κύκλους. Ο Ραφαήλ στο δημιούργημα του περιελάμβανε και μια αυτοπροσωπογραφία του, δίπλα στον Πτολεμαίο.
Σύμφωνα με τον Ισίδωρο Γλαβά, στην τοιχογραφία απεικονίζονται επίσης: η Υπατία, ο Σωκράτης , ο Επίκουρος, ο Αναξίμανδρος ή Εμπεδοκλής, ο Αλκιβιάδης ή ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Αντισθένης ή ο Ξενοφών, ο Αισχίνης, ο Παρμενίδης, ο Ηράκλειτος, ο Διογένης της Σινώπης, ο Ζήνων ο Κιτιεύς. Επίσης ο Ευκλείδης , εμπρός δεξιά, σκύβει για να γράψει σε έναν πίνακα και μερικοί μαθητές παρακολουθούν το έργο του. Εξάλλου, τα «Στοιχεία» του Ευκλείδη χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα στο μεγαλύτερο μέρος της Σχολικής Γεωμετρίας, είναι στα δύο πρώτα έργα παγκοσμίως ως προς το πλήθος των εκδόσεων μαζί με την Αγία Γραφή. Επίσης, αποτελεί υπόδειγμα επιτυχούς ενσωμάτωσης – στα γραπτά του Ευκλείδη – όλων των ουσιωδών τμημάτων της συσσωρευμένης μαθηματικής γνώσης της εποχής του.
Read more about View of Uniqueness Here, about World Excellence Here