# Interview surrounded by the concept: All Over The World – Wherever, Together #
At the end of the Greek Interview follows the English version
Πολίτης του κόσμου. Μια πετυχημένη καριέρα, μια πορεία που ξεχωρίζει. Πότε και πως αποφασίσατε να ζήσετε και να δουλέψετε στο εξωτερικό;
Μεγάλωσα με την αντίληψη ότι για να πας μπροστά στη ζωή πρέπει πάντα να προσπαθείς και να μην το βάζεις κάτω ότι εμπόδιο και να έρχεται στο δρόμο σου. Οι γονείς μου, και οι δύο τρανά παραδείγματα αυτού του τρόπου σκέψης, με έμαθαν ότι μπορώ να αποκτήσω τα πάντα στη ζωή μου δουλεύοντας σκληρά και κερδίζοντας τα με την αξία μου. Θυμάμαι ακόμα το καλοκαίρι που τελείωσα το σχολείο και πριν ξεκινήσω στο Πανεπιστήμιο, που ζήτησα από τη μητέρα μου να πάω διακοπές με φίλες και φίλους στα ελληνικά νησιά για δύο εβδομάδες. ‘Βεβαίως να πας’ μου είπε, ‘αλλά θα χρειαστείς τα χρήματα για τις διακοπές σου γι’αυτό μπορείς να έρθεις να δουλέψεις στην εταιρεία μου αν θέλεις’. Η εταιρεία της τότε ήταν ένα call center και επειδή θα σπούδαζα Οικονομικά στο Καποδιστριακό περίμενα ότι θα δούλευα κοντά στη μητέρα μου που αυτός ήταν ο τομέας της, αλλά εκείνη με έβαλε να ξεκινήσω από εκεί που ξεκινούσαν όλοι στην εταιρεία, τηλεφωνήτρια στο call center. Είχα τέτοιο άγχος να πάω καλά και να μη νομίζει κανείς ότι μου έκαναν κάποια χάρη που ήμουν εκεί, που σε δύο εβδομάδες είχα ανεβάσει τόσο πολύ το μέσο όρο αποδοτικότητας που οι supervisor πήγαν στη μητέρα μου και της ζήτησαν να με πάρει σε κάποιο άλλο πόστο γιατί χαλούσα τους μέσους όρους για όλους τους υπόλοιπους! Αυτός ο τρόπος σκέψης πάντα με ακολουθεί, σε όλη την πορεία μου μέχρι σήμερα.
Τελειώνοντας το πρώτο πτυχίο μου στην Ελλάδα έφυγα για να κάνω το MBA μου στην Αμερική. Ήθελα από μικρή να σπουδάσω στην Αμερική γιατί πίστευα ότι μου ταίριαζε πολύ ο τρόπος διδασκαλίας και ότι είχα περισσότερα να μάθω απ’ότι αν πήγαινα κάπου στην Ευρώπη και με τη βοήθεια των γονιών μου το όνειρο έγινε πραγματικότητα. Πήρα το MBA μου στο University of Pittsburgh, Katz Business School με κατεύθυνση το Marketing και κατά τη διάρκεια του δεύτερου έτους άρχισα να ψάχνω για δουλειά. Έβλεπα το MBA που με βοήθησαν να πάρω οι γονείς μου σαν μια τρομερή επένδυση στο μέλλον μου και πίστευα ότι για να εξαργυρώσω σωστά αυτή την επένδυση το να μείνω και να δουλέψω στο εξωτερικό για μερικά χρόνια ήταν μονόδρομος. Το ενδιαφέρον μου ήταν έντονο για το Marketing και το να δουλέψω στην Procter & Gamble ήταν από τα μεγαλύτερα όνειρα που είχα για την καριέρα μου. Με πολύ προετοιμασία και την τύχη με το μέρος μου βρήκα ένα ανοιχτό ρόλο στην P&G στη Γενεύη που ήταν τα Ευρωπαϊκά κεντρικά και έτσι ξεκίνησα την καριέρα μου στο εξωτερικό. Αυτό το ξεκίνημα θεωρώ ότι καθόρισε την μετέπειτα πορεία μου και την γενική αντιμετώπιση μου στη ζωή στο εξωτερικό.
Ποιοι είναι οι σημαντικοί σταθμοί σε αυτή τη πορεία και πόσο συνέβαλλαν στην εξέλιξη σας;
Τα χρόνια που πέρασα στην P&G καθόρισαν την πορεία μου γιατί όπως λέω πάντα ήταν σαν να κάνω ένα δεύτερο MBA! Έμαθα πάρα πολλά και δοκιμάστηκα στον corporate κόσμο, πολλές φορές μην καταλαβαίνοντας απαραίτητα εκείνη τη στιγμή πόσα πράγματα μάθαινα που θα μου χρησιμεύσουν στο μέλλον. Γνώρισα πάρα πολύ αξιόλογους ανθρώπους μέσα από την εταιρεία, διαφόρων εθνικοτήτων αλλά και πάρα πολλούς Έλληνες, από τους οποίους έμαθα πάρα πολλά. Πολλοί από αυτούς εξακολουθούν να είναι στη ζωή μου σήμερα, επαγγελματικά και προσωπικά, φίλοι ζωής!
Μετά από 4.5 χρόνια στην Γενεύη είχα αρχίσει να είμαι homesick. Είχα κουραστεί και με την πόλη, μιας και η Γενεύη αν και πολύ όμορφη, είναι μια μικρή και αρκετά ήρεμη πόλη. Πήρα την απόφαση να επιστρέψω στην Ελλάδα με την P&G εκμεταλλευόμενη ένα άνοιγμα στο ελληνικό γραφείο. Η αλλαγή ομολογουμένως ήταν πολύ δύσκολη όπως είχε προβλέψει και η μητέρα μου, και από άποψη περιεχομένου της δουλειάς σε σχέση με τα κεντρικά αλλά κυρίως από άποψη κουλτούρας που ήταν αρκετά διαφορετική παρά τό ότι ήταν μια πολυεθνική εταιρεία. Μετά από 6 μήνες στην Ελλάδα βρέθηκα να αναρωτιέμαι αν είχα πάρει τη σωστή απόφαση να γυρίσω πίσω. Πιστεύω ακράδαντα ότι όλα στη ζωή γίνονται για κάποιο λόγο που μπορεί εκείνη τη στιγμή να μην τον βλέπεις ή να μην τον καταλαβαίνεις, γι’αυτό πρέπει πάντα να αποδέχεσαι τις επιλογές σου και να κοιτάς μπροστά. Μερικές φορές στη ζωή οι συγκυρίες έρχονται ακριβώς έτσι όπως πρέπει και στη δική μου την περίπτωση χωρίς καν να το γνωρίζω. Εγώ κοιμόμουν και η τύχη μου δούλευε! Τη μέρα που αποφάσισα να αρχίσω να κοιτάω την Google ως πιθανή εταιρεία, μία recruiter από τη Google με προσέγγισε μέσω Linkedin για ένα ρόλο στο ελληνικό γραφείο της Google που ήταν κομμένος και ραμμένος στα μέτρα μου μιας και έψαχναν κάποιον με το δικό μου προφίλ και εμπειρία από το εξωτερικό. Χωρίς να το γνωρίζω καν, ένας παλιός συνάδελφος και φίλος από τη Γενεύη που ήταν στη Google στο Δουβλίνο εκείνη την περίοδο με είχε προτείνει για το ρόλο. Και έτσι άνοιξε η πόρτα στην καινούρια μου ζωή!
Τα δυόμισι χρόνια που πέρασα στην Google Ελλάδας ήταν από τα ωραιότερα χρόνια της καριέρας μου μέχρι σήμερα. Ήμασταν μια φανταστική ομάδα, κάναμε φοβερή παρέα και ευχαριστιόμασταν τη δουλειά! Έκανα πάρα πολλά ταξίδια σε όλη την Ευρώπη, πήγαινα στις Κάννες για το διαφημιστικό φεστιβάλ και γνώρισα όλη την Ελληνική αγορά. Επίσης, στην αρχή της καριέρας μου στη Google, γνώρισα και τον άντρα μου!
Αλλά το ελληνικό γραφείο είναι μικρό και οι ευκαιρίες για εξέλιξη λίγες και με τον άντρα μου πήραμε την απόφαση για τη δουλειά και των δυο μας να μεταφερθούμε στο εξωτερικό. Αισθανόμουν ότι είχα κάνει ότι μπορούσα να κάνω στο γραφείο της Ελλάδας, είχα κάνει το ρόλο μου τρεις διαφορετικούς ρόλους! Αλλά και για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, η καθημερινότητα της Ελλάδας με είχε κουράσει. Τα μικρά πράγματα, η τρέλα που επικρατεί στους δρόμους, το ότι ο καθένας κάνει ότι του κατέβει χωρίς να σέβεται τον διπλανό του, η φορολογία που ήταν απλά πλέον παρανοϊκή. Μετακομίσαμε στο Λονδίνο και εγώ μεταφέρθηκα στο εδώ γραφείο της Google που είναι ένα από τα μεγαλύτερα του κόσμου. Νομίζω ότι αυτή η αλλαγή ήταν από τους μεγαλύτερους σταθμούς στην καριέρα μου γιατί είδα πραγματικά τι σημαίνει Google και συνεργάστηκα και συνεργάζομαι με τρομερά αξιόλογους και έξυπνους ανθρώπους, σε μερικές από τις μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου.
Ποιες είναι οι δυσκολίες που συναντήσατε μέχρι σήμερα; Υπήρξαν κάποιοι άνθρωποι που σας βοήθησαν και πως;
Οι πολλές αλλαγές έρχονται πάντα και με μία περίοδο προσαρμογής. Καινούρια μέρη, καινούριες παρέες, καινούριοι συνεργάτες, καινούριες εταιρείες και τρόπος δουλειάς αλλά και αντικείμενο εργασίας πολλές φορές. Πάντα στη ζωή μου οι γονείς μου ήταν και είναι το στήριγμα μου. Ως μοναχοπαίδι έχω πολύ κοντινή σχέση μαζί τους, video calls πολλές φορές την ημέρα κλπ. Σε πολλούς μπορεί να φαίνεται υπερβολικό αλλά για μένα απόλυτα φυσιολογικό. Με στηρίζουν πάντα, σε όλες τις φάσεις της ζωής μου ακόμα και αν διαφωνούσαν με τις επιλογές μου. Δεν θα ήμουν αυτή που είμαι σήμερα και σίγουρα δεν θα είχα κάνει ούτε τα μισά από ότι έχω κάνει χωρίς εκείνους!
Ο άντρας μου είναι ο βράχος μου προσωπικά και επαγγελματικά τα τελευταία 7 χρόνια. Αισθάνομαι ότι κέρδισα το μεγαλύτερο λαχείο της ζωής που τον γνώρισα και τον έχω στη ζωή μου μιας και ξέρω ότι μαζί μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα πάντα. Και να ζήσουμε οπουδήποτε στον κόσμο χρειαστεί ή απλά αποφασίσουμε!
Σε όλη τη διαδρομή της καριέρας μου μέχρι σήμερα γνώρισα ανθρώπους που υπήρξαν και είναι μέντορες για μένα και με συμβουλεύουν σε κάθε αλλαγή της καριέρας μου. Και στο Λονδίνο μόνο, λόγω συγκυριών αλλά και επιλογών, έχω ήδη αλλάξει τρεις ομάδες και πέντε managers!
Πόσα χρόνια ζείτε στο εξωτερικό και σε ποιες χώρες; Που σας άρεσε περισσότερο και γιατί, τόσο σαν τρόπος ζωής, όσο και εργασίας; Ποιες είναι οι διαφορές από Ελλάδα;
Ζω στο εξωτερικό τα τελευταία 15 χρόνια με εξαίρεση τα τρία χρόνια που επέστρεψα στην Ελλάδα μετά τη Γενεύη. Έχω ζήσει στην Αμερική στο Pittsburgh, στην Ελβετία στη Γενεύη και τώρα στο Λονδίνο. Είμαι διχασμένη μεταξύ Λονδίνου και Αμερικής. Αγαπώ το Λονδίνο γιατί εδώ έχω ζήσει με τον άντρα μου, εδώ γέννησα την κόρη μου και έχω περάσει τις ωραιότερες στιγμές στη ζωή μου μέχρι σήμερα. Και το Λονδίνο είναι μία φανταστική πόλη που έχει τόσα πολλά πράγματα να δεις, δεν νομίζω ότι όσα χρόνια και να ζεις εδώ αισθάνεσαι ποτέ ότι έχεις πραγματικά δει αυτή την πόλη. Λατρεύω τη δουλειά εδώ, αισθάνομαι ότι συνεχώς μαθαίνω καινούρια πράγματα και ότι συνεχώς υπάρχουν καινούριες ευκαιρίες. Αλλά τα χρόνια μου στην Αμερική θα έχουν πάντα μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Πάντα ήθελα να ζήσω και να δουλέψω εκεί και θέλω να πιστεύω ότι μια μέρα θα το κάνω. Από άποψη δουλειάς, αν αισθάνομαι ότι στο Λονδίνο είμαι στο κέντρο της τεχνολογίας και της καινοτομίας, η Αμερική, πιστεύω ότι είναι ένα βήμα πιο πέρα.
Όσον αφορά τις διαφορές από Ελλάδα, με βάση την δική μου εμπειρία, έχει να κάνει κυρίως με δύο πράγματα: ευκαιρίες και επαγγελματισμός. Οι ευκαιρίες στους περισσότερους τομείς στην Αγγλία και στην Αμερική είναι απλά περισσότερες λόγω μεγέθους και οι παραστάσεις που έχεις διαφέρουν. Όσο και να αγαπάω την Ελλάδα πιστεύω ότι αυτό είναι κάτι που πάντα θα μου λείπει αν επιστρέψω κάποια μέρα. Επίσης, οι κυβερνήσεις ενισχύουν την επιχειρηματικότητα, ενώ στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια νομίζω το έκαναν όλο και πιο δύσκολο. Το κομμάτι του επαγγελματισμού πιστεύω ότι είναι κάτι που διορθώνεται και θέλω να πιστεύω ότι θα αλλάξει με τα χρόνια. Ομολογώ ότι απογοητεύτηκα όταν κατάλαβα τη διαφορά κουλτούρας σε πολυεθνικές εταιρείες μεταξύ Ελλάδας και άλλων χωρών αλλά είμαι αισιόδοξη ότι αυτό θα αλλάζει όλο και πιο πολύ με τα χρόνια και με την επιστροφή τόσο ταλαντούχων νέων παιδιών που έφυγαν για το εξωτερικό κατά τη διάρκεια της κρίσης.
Από την άλλη, στις δύσκολες καταστάσεις όπως στην περίπτωση του κορονοϊού, είδαμε ότι η Ελλάδα μπορεί όχι μόνο να ανταπεξέλθει αλλά και να γίνει παράδειγμα προς μίμηση κάνοντας χώρες όπως η Αγγλία και η Αμερική να φαίνονται εντελώς απροετοίμαστες και ‘ανώριμες’. Η ελπίδα μου είναι να καταφέρουμε σαν χώρα να μεταδώσουμε τη νοοτροπία με την οποία αντιμετωπίζουμε τις ‘δύσκολες’ καταστάσεις στην απλή καθημερινότητα.
Τι συμβουλεύετε τους νέους ανθρώπους στην Ελλάδα, αλλά και τους Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό; Κρατάτε επαφή και με ποιο τρόπο; Δουλεύετε, κάνετε παρέα με Έλληνες;
Έχουμε πολλούς φίλους και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό καθώς και συνεργάτες. Πηγαίνουμε συχνά στην Ελλάδα και προσπαθούμε να κρατάμε επαφή με όσο περισσότερο κόσμο μπορούμε. Η πρώτη γλώσσα της κόρης μας θέλουμε να είναι Ελληνικά γιατί μπορεί να ζούμε στο εξωτερικό αλλά δεν παύουμε να είμαστε Έλληνες και θέλουμε να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας με τα έθιμα και τις παραδόσεις της Ελλάδας όπου κι αν ζούμε.
Στους νέους ανθρώπους η προσωπική μου συμβουλή είναι αν μπορούν να ζήσουν την εμπειρία του εξωτερικού για μερικά χρόνια να το κάνουν. Μόνο να κερδίσουν μπορούν από αυτή την εμπειρία, και οι ίδιοι αλλά και η χώρα μας όταν επιστρέψουν και εμπλουτίσουν την Ελλάδα με όλα όσα είδαν και έμαθαν.
Πως βλέπετε τις προοπτικές του Μέλλοντος από πλευράς τεχνολογίας, καινοτομίας, τεχνητής νοημοσύνης ή του κλάδου στον οποίο δραστηριοποιείστε;
Η τεχνητή νοημοσύνη και το machine learning δημιουργεί μοναδικές ευκαιρίες να κατανοήσουμε και να αναλύσουμε δεδομένα της συμπεριφοράς των καταναλωτών που θα μας επιτρέψουν να προσφέρουμε προσωποποιημένες εμπειρίες όπως ποτέ άλλοτε, πάντα προστατεύοντας τα προσωπικά δεδομένα.
Irlinta Mavromati Terzopoulou, Global Product Partnerships at Google, Linkedin Account
The above article follows the interview in the English version
Citizen of the world. A successful career, a course that stands out. When and how did you decide to live and work abroad?
I grew up with the mindset that to get ahead in the world you need to always try your best and overcome any obstacles that lay in your path, no matter how great the challenge. My parents, both illustrious and towering examples of this mentality, taught me that I could achieve anything if I followed this route. I often reminisce about the summer I graduated from high school. I wanted to go on holidays to the Greek islands for two weeks. My mother told me “of course you can go!” but added the caveat “but you will need some money for your holidays. You can come work for me if you like”. My mother owned a call centre, and as I was about to begin my study of economics at the Kapodistrian University of Athens, I assumed I would be working closely alongside my mother. Was I wrong! I began in the same position all entry level employees began: answering calls in the heart of the call centre. I was wracked with nerves and wanted to show I could perform at the highest level. I didn’t want anyone saying I only got the job because of my mother. After two weeks the supervisor approached my mother and asked if I could be moved to a different role. When my mother enquired as to why, it was because I worked so hard that I had destroyed the productivity curve of the team, and it was making my colleagues look bad! I’ve carried that work ethic and philosophy with me throughout my career.
After I finished my undergraduate degree in Greece, I left for the US for an MBA. From a young age I wanted to study in the US, as I believed the teaching style suited me, and it had more to offer me than if I had continued my studies elsewhere in Europe. With my parents’ help, this dream became a reality. I received my MBA from the University of Pittsburgh, Katz Business School, specialising in marketing. During my second year, I started looking for a full time job. I thought of my MBA as an incredible investment in my future and believed that in order to fully utilise this investment, I should continue to live and work abroad. My studies in marketing had led me to dream of working at Procter & Gamble, a company I considered the epicenter of modern marketing. With a lot of preparation and luck I found a role in P&G in Geneva, at their European Headquarters. This is how I started my career abroad. These first footsteps shaped my future and moulded my overall perspective of life outside Greece.
What are the important milestones in this process and how much have they contributed to your overall development?
My years in P&G defined me. As I always say, it was like doing a second MBA. I learned so much and genuinely tested myself in the corporate world. At the time I didn’t always necessarily realise the value of the learnings, and how they would support me in the future. I met incredibly capable people from all over the world, as well as tons of Greek people, and learned a lot from all of them.To this day, some of them still play important roles in my life, both from a professional and personal standpoint. I consider these people friends for life!
I started getting homesick after 4.5 years in Geneva. I was getting tired living in such a small, albeit extremely beautiful, city. I found an opening in P&G Greece and decided to return to Greece. As my mother rightly predicted, the change was extremely difficult. Both the content of work compared to what I was doing previously as well as (and especially) the culture were hugely contrasting. After 6 months in Greece I was questioning my decision to return. I strongly believe that in life everything happens for a reason. You might not appreciate it at the time, but it’s important to accept your choices & their consequences and move forward. Sometimes things happen exactly as they should, which is what happened to me even though I didn’t feel that was the case at the time! I started looking to make a change, by grasping my future by the scruff of the neck and helping dictate it’s direction. And fortune worked in my favour.
The day that I decided to start looking at openings at Google, a recruiter from the company approached me through Linkedin about an opening at Google Greece which was a perfect fit. They were looking for someone with my profile and experience abroad. Without my knowledge, an old colleague and friend from Geneva who was working at Google in Dubin at the time had recommended me for the role. And that’s how my new life started!
The two and a half years that I spent in Google Greece were some of the best years in my career so far. We were an amazing team of friends who loved working together! I traveled all over Europe, I went to Cannes for the ads festival and I met most of the Greek advertising market. At the beginning of my career at Google I also met my future husband!
The Greek office is a small office and could only offer me limited opportunities to progress.I had transformed my position in the Greek office to encompass three different roles, so I felt that I had taken advantage of all available avenues for growth. But to be perfectly honest, I was also tired of the day to day life in Greece. The little things, the craziness of driving, the fact that people often did whatever they wanted with no respect to others, the insane taxation, wore me down.
Together with my husband we decided that it was best for both of our careers to move abroad. We moved to London and I transferred to the local Google office which is one of the largest worldwide. This was one of the most important moments in my career because I truly started understanding what Google is all about. I also get to work with very capable and intelligent people in some of the largest companies in the world!
What difficulties have you encountered so far? Were there any people who helped you and how?
Change always comes with an adjustment period. New places, new friends, new colleagues, new companies, ways of working, and often new roles. My parents have always been there for me through all the different changes in my life. As an only child, I am extremely close to both of them and talk to them through video calls multiple times per day. A lot of people might think of this as too much but to me it was always absolutely normal. Even if they disagree they always support my decisions. I wouldn’t be who I am today or have achieved half of the things I have without them!
For the last 7 years my husband is my rock, both personally and professionally. I feel like I am the luckiest person on earth to have met him and to have him in my life. I know that together we can deal with anything that comes our way and that we could live anywhere in the world if we need to or if we just simply decide to!
Throughout my career I met people who I consider mentors and who I still consult regularly.
How many years have you lived abroad and in which countries? Which do you like best and why, both as a way of life and as a job? What are the differences from Greece?
I’ve lived abroad for the last 15 years except for the three years I spent in Greece following my return from Geneva. I have lived in Pittsburgh in the US, in Geneva in Switzerland and now in London. I am torn between London and the US as my favourite places. I will always love London; I’ve lived there with my husband, gave birth to my daughter there, and lived through some of the best moments of my life. It’s an amazing city that has so much to offer. No matter how many years one lives there, I don’t think you ever feel that you have truly seen all of the city. I love working here and I feel I am constantly learning and growing.
But the years I spent in the US will always have a special place in my heart. I always wanted to live and work there, and I want to believe that one day I will return. From a work standpoint, even though in London I feel like I am in the epicenter of technology and innovation in Europe, I believe that the US will be one step ahead.
Regarding the difference between living abroad and in Greece, in my experience it has to do chiefly with two factors: opportunities and professionalism. The amount of opportunities in the UK and the US are simply more due to size and the experiences differ. As much as I love Greece, I think that this is something I will always miss if I decide to return one day. Also, the governments abroad tend to help businesses and the economy, whilst in Greece I believe the last years they made it even more difficult for businesses to thrive. As to professionalism, I believe this is something that can be changed, and I want to believe it will change. I have to admit I was disappointed when I realised the difference in culture between multinational companies in Greece and abroad. I am hopeful that this will keep changing for the better, as more and more of the talented youth which left Greece during the crisis return home.
On the other hand, in extremely challenging situations, like with the coronavirus, we saw that Greece cannot only cope but become an example on how to successfully tackle them making countries like the US and the UK look completely unprepared and ‘immature’. My hope is that we will manage to have the same mindset of dealing with challenging situations in our everyday lives.
What do you advise young people in Greece, but also Greeks living abroad? Do you keep in touch with Greece and how? In the country where you live, do you work, do you hang out with Greeks?
We have tons of friends in Greece and Greek friends abroad as well as colleagues. We try to go to Greece as often as we can and keep in touch with as many people as we can. We want our daughter’s first language to be Greek as even though we live abroad we are still Greeks and we want our children to grow up with Greek traditions, no matter where we live in the world.
My personal advice for young people is to try to live abroad if they can, even if it’s only for a few years. They can only benefit from the experience and they can benefit our country when they decide to return and share their learnings.
How do you see the prospects of the Future in terms of technology, innovation, artificial intelligence or the industry in which you operate?
Mobile transformed our world, but we are now looking at an even greater change. Machine learning will allow us to seamlessly connect consumer behaviour data to drive richer insights, powerful personalisation, stronger results, and better privacy protection.