Υπάρχει μια στάση στη γιόγκα που ονομάζεται η Δεύτερη Στάση του Πολεμιστή (Virabhadrasana II, όπου Vira σημαίνει «ήρωας» και Bhadra «φίλος»). Μια στάση που δίνει εσωτερική δύναμη, αντοχή και κουράγιο. Σύμφωνα με τον μύθο, ο Πολεμιστής συμβολίζει την ανθρώπινη ψυχή που μάχεται να διακρίνει την αλήθεια από την αυταπάτη. «Εχθρός» είναι το μυαλό. Η πάλη είναι τόσο εξωτερική όσο και εσωτερική. Ο Δεύτερος Πολεμιστής είναι σοφότερος από τον Πρώτο – το δείχνει η ίδια η στάση του. Ενσαρκώνει τη σοφία, τη γενναιότητα και την αυτοπεποίθηση. Πέρα από το ότι έχει τοποθετήσει έτσι το σώμα του, ώστε να είναι λιγότερο εκτεθειμένο, το βάρος του βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο –στο παρόν–, ενώ το άνοιγμα των χεριών και η εστίαση του βλέμματος μπροστά δείχνουν από τη μία το παρελθόν και από την άλλη το μέλλον. Εκεί όπου θέλω να πάω. Αν έλεγα με τρεις λέξεις το «μέλλον», θα έλεγα αναδημιουργία, αναδιαμόρφωση και επανασύσταση.
Λένε ότι χρειάζεται να πάρεις απόσταση, για να μπορέσεις να μιλήσεις σωστά για γεγονότα. Για να μιλήσεις, όμως, πρέπει να τα έχεις ζήσει. Η «Γυναίκα», όταν κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 1950, ήταν το πρώτο γυναικείο περιοδικό στην Ελλάδα που έθιγε και ερευνούσε όλους τους τομείς στους οποίους ζει και κινείται η σύγχρονη γυναίκα. Ο παππούς μου ήταν ο άνθρωπος που άλλαξε την πορεία του περιοδικού Τύπου, με καινοτομίες για την εποχή του, και δημιούργησε σχολή δημοσιογράφων, αποδεικνύοντας με αυτό το πετυχημένο εγχείρημά του ότι ήταν χρόνια μπροστά. Τα χρόνια όμως περνούν, τα πράγματα αλλάζουν –πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά– και ο Τύπος υπέστη μεγάλες αλλαγές. Νέες τάσεις διαμορφώνονταν, το lifestyle -στην επιφανειακή του προσέγγιση επικρατούσε και σε συνδυασμό με την τηλεόραση ξέφυγαν και οδήγησαν σε ένα αδιέξοδο. Ήταν σημείο των καιρών.
Σήμερα πιστεύω ότι είμαστε σε ένα σημείο όπου πρέπει να λύσουμε βασικά, αυτονόητα ζητήματα, για να προχωρήσουμε. Έχουμε βεβηλώσει πολλά πράγματα, υπάρχει έλλειψη παιδείας, έχουμε παραμυθιαστεί για αρκετά θέματα, καιρός είναι να διορθώσουμε και να ξαναβρούμε τον (καθημερινό) πολιτισμό μας. Αλλάζοντας αντιλήψεις.
Θεωρώ ότι κάθε περίοδος είναι δημιουργική, αλλά και διαφορετική, με την κοινωνιολογική ματιά. Η νέα εποχή έχει γίνει πιο γρήγορη. Η πρόσβαση σε πηγές και η επιρροή που μπορούμε να ασκήσουμε είναι στις άκρες των δακτύλων μας. Η τεχνολογία κρατάει τα κλειδιά της δύναμης – ό,τι και αν σημαίνει αυτό.
Οι αλλαγές έχουν επηρεάσει την επικοινωνία. Τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και σε πιο business περιεχόμενο. Έχουμε την πληροφορία μιας είδησης, αλλά δεν έχουμε εμβάθυνση. Ένα περιοδικό δεν μπορεί να αντικαταστήσει την επικοινωνία με τους αναγνώστες και την ανάλυση του θέματος που μπορεί να γίνει από δημοσιογράφους οι οποίοι κάνουν έρευνα, γράφουν σωστά και βάζουν την υπογραφή τους.
Τα περιοδικά μπαίνουν σε άλλο πλαίσιο. Γίνονται ψηφιακά. Θα μπουν όμως και σε άλλη βάση. Συνδρομητική. Όπως έχει γίνει με την τηλεόραση. Για να δεις κάτι καλό, πρέπει να πληρώσεις. Ένα περιοδικό πρέπει να διαμορφώνει κατάσταση, να έχει άποψη και γνώμη, να κρίνει, να παρουσιάζει επιλογές, να σε κάνει να ονειρεύεσαι. Να έχει περιεχόμενο.
Η «Γυναίκα» για μένα ήταν ένα περιοδικό που έγραψε ιστορία, ήταν αναγνωρίσιμη και έχει ακόμα φήμη.
Υπάρχουν φορές που σκέφτομαι αρκετά αυτή την εποχή, επειδή είχα την τύχη να γεννηθώ μέσα στα περιοδικά. Το εύρος των ερεθισμάτων ήταν πολύ μεγάλο. Έκανα αρκετά πράγματα που μου άρεσαν πολύ, δεν το έβλεπα στενά ως μια δουλειά. Αν ξαναέβγαινε ως ψηφιακή και διατηρούνταν όμορφα σχεδιασμένη, νομίζω ότι θα είχε πολλές πιθανότητες να εξελιχθεί σε μία (ακόμα) επόμενη γενιά. Γιατί είχε τα παραπάνω στοιχεία.
Πιο σημαντικό από την επιτυχία, για μένα, είναι η πορεία. Μετράμε τον χρόνο, αλλά και μετριόμαστε στη μακρά διάρκεια του χρόνου. Ως σύνολο. Και όλα τα πράγματα που γίνονται είναι μέρος ενός συνόλου. Από τα τεχνολογικά και τα επιστημονικά επιτεύγματα έως τις σχέσεις και τον τρόπο με τον οποίο ζούμε.
Είναι και αυτό που πρεσβεύω μέσα από το μπλογκ μου Live Life Well. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να «ζούμε τη ζωή (μας) καλά» από τον ολιστικό τρόπο. Που έχει να κάνει με προσωπικές επιλογές, στάση ζωής και τρόπο σκέψης.
Πολλά μπορούμε να ελέγξουμε, όχι όμως να τα ορίσουμε. Και αρκετά είναι μη αναστρέψιμα. Στη ζωή υπάρχουν τρεις περίοδοι. Αυτή που υπήρξε κάποτε, αυτή που υπάρχει τώρα και αυτή που θα έρθει. Η παρούσα είναι σύντομη. Η μέλλουσα είναι αβέβαιη και απρόβλεπτη, αλλά πάντα υπάρχουν σημάδια και προκλήσεις. Το μέλλον αναδεικνύει πράγματα. Και γεννιούνται καινούρια πράγματα. Έχω πίστη. Και είμαι αισιόδοξη.
Αϊνόλα Τερζοπούλου, linkedin Account, LiveLifeWell.gr–
You could find out more about LiveLifeWell.gr HERE