Πάνος Κοκκινόπουλος: «Φτάνει πια με τους “εμένα δεν μου συνέβη”. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για εσάς. Δεν δίνουμε δεκάρα γι΄αυτό που ΔΕΝ σας συνέβη. Μας ενδιαφέρει μονάχα αυτό που συνέβη σε κάποιους άλλους.Δεν είστε μωρά. Ο κόσμος δεν γυρνάει γύρω σας. Βγείτε επιτέλους από το στοματικό στάδιο και περάστε στο οιδιπόδειο. Έχετε ακούσει την ενσυναίσθηση; Όταν μπορέσεις να δεις, να καταλάβεις και να αισθανθείς το βλέμμα του άλλου, ίσως μπορέσεις να αισθανθείς καλύτερα τη ζωή. Και ίσως, λέω ίσως, κάποια στιγμή να αισθανθείς κι αυτό που κάποιοι λένε τέχνη».
Ενσυναίσθηση είναι η ικανότητα μας να αισθανόμαστε τα συναισθήματα του άλλου ανθρώπου σαν να είναι δικά μας και μέσω αυτής της ικανότητας, μπορούμε να κατανοήσουμε τη συμπεριφορά του.
Οι ψυχολόγοι, ερευνητές και εκπαιδευτικοί σήμερα πια έχουν αποδείξει ότι το ΙQ συνεισφέρει μόνο κατά 20 % στη μελλοντική επιτυχία, ισορροπία και ευτυχία του ατόμου. Το σημαντικό υπόλοιπο 80 % βασίζεται στην ανάπτυξη της Συναισθηματικής Νοημοσύνης (E.Q.).
Με τον όρο Συναισθηματική Νοημοσύνη χαρακτηρίζουμε την ικανότητα του ανθρώπου:
– να συναισθάνεται, να βιώνει την πολύτιμη “ενσυναίσθηση”!
Μέσα σε έναν κόσμο πολυάσχολο, περίπλοκο και στρεσογόνο, η ενσυναίσθηση είναι η “κόλλα” που συγκρατεί τις σχέσεις. Η ενσυναίσθηση είναι η ικανότητα της ανίχνευσης των συναισθημάτων των άλλων και η κατανόηση της οπτικής τους. Όταν οι άνθρωποι νιώθουν ότι οι άλλοι καταλαβαίνουν πως αισθάνονται δημιουργείται εμπιστοσύνη. Το πένθος, τη χαρά, την αποτυχία, την επιτυχία, την θλίψη, την ευτυχία οι άνθρωποι την μοιράζονται με αυτούς που νιώθουν ότι τους συναισθάνονται.
Οι άνθρωποι είναι κοινωνικά όντα και ο καθένας διαθέτει την ικανότητα να αναπτύξει την ενσυναίσθησή του. Είναι μία δεξιότητα σαν όλες τις άλλες και μπορεί να καλλιεργηθεί μέσα από εντατική προσπάθεια.
Οι άνθρωποι με ενσυναίσθηση έχουν τον τρόπο να σε κάνουν να νιώθεις σαν να είσαι το μοναδικό άτομο στο δωμάτιο. Όταν αλληλεπιδρούν με κάποιον, του δίνουν το δώρο της ολοκληρωτικής προσοχής τους και του σεβασμού τους, πράγμα πολύ σπάνιο στο γεμάτο περισπασμούς σύγχρονο κόσμο.
Οι άνθρωποι με υψηλό επίπεδο ενσυναίσθησης παίρνουν χρόνο για να καταλάβουν τις προτεραιότητες, τις προτιμήσεις και τα κίνητρα του δίπλα τους. Ακούν χωρίς να κρίνουν ή να υποθέτουν. Αφήνουν τον άλλον να μιλήσει. Τον ακούν σιωπηλά, όμως με τρόπο που μπορούν και επικοινωνούν χωρίς λέξεις, μόνο με το συναίσθημα. Και όταν μιλάνε νοιάζονται για το πως αισθάνεται ο άλλος, χωρίς να προσπαθούν να τον καθοδηγήσουν ή να τον κρίνουν μέσα από συμβουλευτική προσέγγιση. Τον ρωτάνε για να τον καταλάβουν και όχι για να του πουν τι να κάνει. Για να νιώσουν αυτό που νιώθει.