Θα αρχίσουμε να ξανασκεφτόμαστε την παγκοσμιοποίηση μετά από αυτήν την πανδημία. Ο κόσμος θα αναδύεται μετά από μια μακρά περίοδο, έχοντας κατά νου ότι η παγκοσμιοποίηση θεωρείτο πριν καλή για όλους τους τομείς της κοινωνίας. Μετά την πανδημία συνειδητοποιούμε πώς η παγκοσμιοποίηση μπορεί να φέρει ορισμένους κοινωνικούς κινδύνους, με εύθραυστη την παγκόσμια αλυσίδα εφοδιασμού. Επίσης διαφαίνεται το πόσο εύκολα μπορούν να διαταραχθούν και τα δυο, όταν είναι τόσο αλληλοσυνδεόμενα. Αυτό οδηγεί στο να αναπτυχθούν περισσότερο και νέα ερωτήματα σχετικά με την παγκοσμιοποίηση. Το μοντέλο χαμηλού κόστους, όπου η μεταποίηση ανατίθεται σε μεγάλο βαθμό στις αναπτυσσόμενες χώρες, αμφισβητείται κριτικά. Μια αλλαγή σε αυτό το τομέα μπορεί να οδηγήσει τη μεταποίηση πίσω στη χώρα καταγωγής, με πολλούς επιχειρηματίες να απασχολούνται με τρόπους μεγαλύτερης διαφοροποίησης της παραγωγής. Αν και είναι απίθανο το παγκόσμιο εμπόριο να εξαφανιστεί, οι εταιρείες θα εξετάσουν σίγουρα πολύ διαφορετικά τον τρόπο αναδιοργάνωσης των αλυσίδων εφοδιασμού και των διεθνών δραστηριοτήτων τους. Αναδυόμενα ζητήματα όπως η ευρωστία των αλυσίδων εφοδιασμού, μπορεί να έχουν προτεραιότητα έναντι καθαρά υπόψη του πλεονεκτήματος κόστους. Αυτό θα έχει σημαντικό αντίκτυπο σε άλλες ασιατικές χώρες που επωφελήθηκαν από την παγκοσμιοποίηση.