# Interview surrounded by the concept: All Over The World – Wherever, Together #
At the end of the Greek Interview follows the English version
Πολίτης του κόσμου. Μια πετυχημένη καριέρα, μια πορεία που ξεχωρίζει. Πότε και πως αποφασίσατε να ζήσετε και να δουλέψετε στο εξωτερικό;
Είμαστε όλοι πολίτες του κόσμου, είτε έχουμε ζήσει μακριά από την πατρίδα μας είτε όχι. Αισθάνομαι τυχερή που είχα την υποστήριξη από το περιβάλλον μου, οικογένεια και σχολείο, να αποδράσω στο εξωτερικό σε τόσο νεαρή ηλικία. Όλα ξεκίνησαν όταν ήμουν 16 ετών και αποφάσισα ότι ήθελα να σπουδάσω ιατρική στο εξωτερικό. Για να είμαι ειλικρινής, δεν ήξερα καλά τι σήμαινε αυτό αλλά με είχε συνεπάρει η ιδέα του να μετακομίσω στο εξωτερικό, να ζήσω τόσο ανεξάρτητα και να μάθω ανάμεσα σε κάποιους από τους καλύτερους. Έκανα αιτήσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο και τον Καναδά, με κέρδισε το Λονδίνο. Όταν ολοκλήρωσα τις σπουδές μου εδώ, το να εργαστώ για το εθνικό σύστημα υγείας της Αγγλίας ήταν το πιο λογικό βήμα για μένα. Σήμερα εργάζομαι ως γιατρός σε ένα τμήμα των επειγόντων και σίγουρα είναι μία μεγάλη πρόκληση με όσα συμβαίνουν αυτό το καιρό αλλά συλλέγω πολλά περισσότερα εφόδια απ’ ότι θα μου είχαν προσφέρει άλλες θέσεις για το μέλλον.
Ποιοι είναι οι σημαντικοί σταθμοί σε αυτή τη πορεία και πόσο συνέβαλλαν στην εξέλιξη σας;
Μπορεί να ακουστεί κλισέ αλλά το Λονδίνο έχει υπάρξει ο μεγαλύτερος σταθμός μου. Είναι μία πόλη με αστείρευτες ευκαιρίες και είμαι σίγουρη πως η εξέλιξη μου θα ήταν πολύ διαφορετική αν είχα ζήσει σε κάποια άλλη πόλη. Στη μέση των σπουδών μου, έκανα ένα χρόνο σπουδών στην ερευνητική ιατρική και συμμετείχα σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα για νέες θεραπείες για το μυελοβλάστωμα, ένα τύπο καρκίνου του εγκεφάλου στα νέα παιδιά. Το πρόγραμμα πήγε πολύ καλά και αισθάνθηκα ότι ήμουν συντελεστής σε μία μεγάλη αποστολή. Ακόμα και για την δουλειά μου σήμερα αισθάνομαι ότι είναι σημαντικός σταθμός στην καριέρα μου. Πέρα από την κλινική ιατρική, έχω τη θέση της αντιπροσώπου των νέων γιατρών και έχω σχετικές αρμοδιότητες στο τομέα διεύθυνσης και βελτίωσης των συνθηκών εργασίας και περίθαλψης του νοσοκομείου. Έχουμε σίγουρα πολύ δουλεία μπροστά μας!
Ποιες είναι οι δυσκολίες που συναντήσατε μέχρι σήμερα; Υπήρξαν κάποιοι άνθρωποι που σας βοήθησαν και πως;
Η μετάβαση σε ένα νέο περιβάλλον πάντα είναι δύσκολη και σαν προσωπικότητα δεν ενστερνίζομαι τις συνεχείς, μεγάλες αλλαγές. Ο ανταγωνισμός που προκύπτει όταν καλείσαι να επιβιώσεις ανάμεσα σε άτομα που προέρχονται από μεγάλο, διεθνή κύκλο με έχει κάνει να νιώσω άβολα, έξω από την ζώνη ασφαλείας μου. Ο ενθουσιασμός στην αρχή είναι μεγάλος αλλά μετά συνειδητοποίησα ότι είχα αφήσει τον εαυτό μου έξω από τη ζωή των δικών μου ανθρώπων πίσω στην Ελλάδα και αυτός ο χρόνος δεν κερδίζεται πίσω. Από την άλλη αυτό μου έδωσε κίνητρο να εκμεταλλευτώ το χρόνο μου έξω όσο πιο καλά μπορώ. Πέρα από τους δικούς μου ανθρώπους, σε κάθε στάδιο που έχω περάσει έχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους που έχουν πιστέψει σε μένα. Δεν θέλω να αδικήσω κανέναν, τους θυμάμαι όλους και εκτιμώ τις ευκαιρίες που μου έδωσαν. Έτσι θέλω κι εγώ, να μπορώ να δίνω ώθηση σε ανθρώπους που συναντώ που έχουν όρεξη και όραμα για καλή δουλειά.
Πόσα χρόνια ζείτε στο εξωτερικό και σε ποιες χώρες; Που σας άρεσε περισσότερο και γιατί, τόσο σαν τρόπος ζωής, όσο και εργασίας; Ποιες είναι οι διαφορές από Ελλάδα;
Είμαι στο εξωτερικό εδώ και 6 χρόνια και τα έχω περάσει όλα στην Αγγλία. Δεν έχω ζήσει σε πολλές διαφορετικές χώρες αλλά το έχω στο πλάνο μου για το μέλλον όταν θα έρθει η ώρα να ξεκινήσω τα χρόνια ιατρικής εξειδίκευσης.
Τι συμβουλεύετε τους νέους ανθρώπους στην Ελλάδα, αλλά και τους Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό; Κρατάτε επαφή και με ποιο τρόπο; Δουλεύετε, κάνετε παρέα με Έλληνες;
H συμβουλή μου είναι μην φοβηθείτε τον ανταγωνισμό. Θα επιτύχουμε όσο προσπαθήσουμε. Οι προτεραιότητες σας είναι αυτές που πρέπει να καθορίζουν την δουλειά σας και όχι το αντίστροφο. Ανά πάσα στιγμή, ξέρετε τι είναι σημαντικό για τον καθένα σας και αποδεχτείτε ότι αυτό μπορεί συνεχώς να αλλάζει. Να είστε ευέλικτοι. Προς τους νέους ανθρώπους που ζουν στην Ελλάδα ή το εξωτερικό, πιστεύω ότι το μυστικό είναι να γνωρίζεις άτομα έξω από το κοινωνικό μικρόκοσμο σας, να είστε πρόθυμοι και γεμάτοι ενέργεια και αυτό θα σας ανοίξει πόρτες. Έχω πολλούς Έλληνες φίλους στην Αγγλία, υπάρχει χημεία που αναπτύσσεται με άλλους Έλληνες του εξωτερικού, και έχω πάντα ως προτεραιότητα να διατηρώ καλή επαφή με τους φίλους μου πίσω στην Αθήνα. Θέλω να επιστρέψω στην Ελλάδα κάποια μέρα, παρ’ όλο που δεν μπορώ να ξέρω πως θα έρθουν τα πράγματα και προτιμώ να παίρνω τη ζωή βήμα βήμα. Θέλω να ελπίζω ότι άνθρωποι σαν εμένα σκέφτονται να γυρίσουν πίσω και να φέρουν κομμάτι από τις εμπειρίες τους πίσω στην Ελλάδα.
Πως βλέπετε τις προοπτικές του Μέλλοντος από πλευράς τεχνολογίας, καινοτομίας, τεχνητής νοημοσύνης ή του κλάδου στον οποίο δραστηριοποιείστε;
Η ιατρική ήταν πάντα ένας κλάδος ταχέως εξελισσόμενος. Τα τελευταία χρόνια, οι εφαρμογές των δεδομένων υγείας γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς, ανοίγοντας νέες πόρτες στους ανθρώπους που ασχολούνται με την φροντίδα υγείας. Ιατρικές μετρήσεις μπορούν πια να γίνουν από τον καθένα μας με αυτονομία. Με τα κινητά τηλέφωνα ή με ρολόγια πολλοί πια παρακολουθούμε τον ρυθμό της καρδιάς μας, καταγράφουμε την άσκηση και τις διατροφικές μας συνήθειες. Η ιατρική έχει γίνει προσωπική υπόθεση για τον καθέναν, τα κινητά και τα ρολόγια μετράνε το καρδιακό μας παλμό, την άσκηση και τη διατροφή μας, ή στέλνουμε στοιχεία για γενετικά τεστ για την ανάλυση του γενεαλογικού μας δέντρου. Γεγονότα τα οποία δεν θα μπορούσε κανείς να φανταστεί λίγα μόλις χρόνια πριν. Αυτό το κίνημα έχει δημιουργήσει μία έκρηξη δεδομένων, την οποία ακόμα δεν έχουμε εκμεταλλευτεί. Οι προσδοκίες μας εξαρτώνται από το πόσο γρήγορα και σε τι βαθμό θα εντάξουμε αυτή τη γνώση στην καθημερινή ιατρική πρακτική.
Eleni Frisira, Junior Doctor at London North West Healthcare NHS Trust, Linkedin Account
The above article follows the interview in the English version
Citizen of the world. A successful career, a course that stands out. When and how did you decide to live and work abroad?
We all are citizens of the world, have we lived outside our motherland or not. I feel very lucky I had the support system to allow me to escape abroad at such a young age. It all started when I was 16 and decided I wanted to study medicine abroad. To be completely honest, I was not really sure what I was signing up for, but I was intrigued by the idea of moving abroad, living independently, and learning amongst some of the best. I applied to the UK and Canada; I picked London. After I completed my studies here, working for the National Health Service in England was the step that made the most sense for me. I now work as a foundation doctor in acute medicine and it certainly is a big challenge in current times, but it equips me better than most other positions would in the future.
What are the major stations on this path and how much have they contributed to your development?
It might sound cliché, but London has been my biggest milestone. It’s a city of endless opportunities and I am certain that my path would be very different had I been anywhere else. Halfway through my medical studies, I took a year out to do a BSc in experimental pathology and got myself involved in a laboratory research project testing new therapies for medulloblastoma, a unique type of brain cancer in children. The project went very well, and it felt that I had contributed a lot to a big mission. Even my job today seems to me as an important station in my career. Beyond the clinical work, I am the representative of the doctors of my grade and so I have been heavily involved in the management and improvement work in the hospital. There is a lot of work to be done there!
What are the difficulties you have encountered so far? Were there some people who helped you and how?
Τhe transition to a new environment is always a bit tricky and as a personality, I am not fond of continuous, big changes. The competition that arises when you have to survive amongst people coming from a large international circle has occasionally made me feel uneasy; it has pushed me outside my comfort zone. In the beginning, excitement prevailed but gradually I have realized that I have let myself out of the lives of the people close to me back in Greece and I cannot get that back. On the other hand, this has been a motive to push myself to use my time abroad as best as I could at any time. Other than my family and close friends, at every stage of my career, I have met a lot of people who have believed in me. I remember them all and I deeply appreciate all the opportunities I have had thanks to them. This is how I want to be for the future, I myself want to help people around me that show they have the potential and the willpower to work and excel.
How many years have you lived abroad and in which countries? Which did you like best and why, both as a way of life and work? What are the differences from Greece?
I have been abroad for 6 years and have spent all of them in England. I haven’t moved around a lot, but I am considering this for the future as I begin to specialize in medicine.
What do you advise young people in Greece and Greeks living abroad? Do you keep in touch and how? Do you work, hang out with Greeks?
My advice to all does not to be afraid of the competition. You can be as successful as you try to be. Let your priorities dictate your work life and not the other way round. At any time, know what is important for you and embrace the idea that this may keep changing so be flexible. To the young people living in Greece or abroad, I think the key is to meet people outside your usual social circle, be proactive and vibrant and this will open many doors for you. I have a lot of Greek friends in England, there is an instant connection you develop with other Greeks living abroad, and I do my best to keep in touch with my friends back in Athens. I am looking to return to Greece one day, although I cannot tell how things will go for me and I prefer to take life step by step. Yet, I would hope that people like me would want to bring some of their experiences home and invest in the future of Greece even in a little.
How do you see the prospects of the future in terms of technology, innovation, artificial intelligence or the sector in which you operate?
Medicine has always been a fast-growing sector. In recent years, health data has increased exponentially, and this opens new doors for people in healthcare. Medicine has now become personal, our phones and watches monitor our heart rate, we record our exercise pattern and diet habits, track our periods, send out samples for genetic ancestry testing; things we wouldn’t think about doing a few years ago. This trend creates a medical data explosion, which is yet to be taken advantage of. The prospects of people working in healthcare depend on how this knowledge will be integrated into routine medical practice and anyone that can integrate health and data informatics will hold the lead.