Η κατάσταση που βιώνουμε είναι πρωτόγνωρη για όλη την υφήλιο. Δυστυχώς για τις χώρες του Ευρωπαικού νότου και κυρίως την Ελλάδα η επίθεση της πανδημίας μας βρίσκει περισσότερο ευάλωτους οικονομικά από τις άλλες δίχως να έχουμε ολοκληρώσει έναν κύκλο ανάκαμψης.
Κι ενώ στην οικονομική κρίση της δεκαετίας που πέρασε ο τουρισμός και η μαζική εστίαση γνώρισαν μεγάλη άνθιση εσόδων, η πανδημία έρχεται να χτυπήσει αυτούς ακριβώς τους κλάδους που άντεξαν σε αυξήσεις ΦΠΑ κι εργοδοτικών εισφορών, άντεξαν στην πτώση της αγοραστικής δύναμης και προσέφεραν έσοδα σε ένα πληγωμένο προυπολογισμό.
Τώρα λοιπόν έχουμε να διαχειριστούμε αφενός την ψυχολογία των καταναλωτών σε όλον τον πλανήτη – φόβος για την μόλυνση, μειωμένο budget, είναι ασφαλές να πάω διακοπές ή όχι, άνθρωποι που νόσησαν ή έχασαν κάποιον δικό τους – κι αφετέρου τις οικονομικές δυσκολίες που οι επιχειρήσεις κουβαλούν ως αποθεματικό από την προηγούμενη κρίση.
Στην χώρα μας, οι ακυρώσεις σε ξενοδοχεία στα νησιά – που απασχολούν εποχικό προσωπικό – είναι ήδη αρκετές. Εποχιακά εστιατόρια, ξενοδοχεία beach bar εξετάζουν σοβαρά το ενδεχόμενο να μην λειτουργήσουν καν. Αντίστοιχα όλα τα συναφή επαγγέλματα (από κατασκευές έως αυτοκίνητα) θεωρούν ήδη ότι η χρονιά είναι χαμένη.
Τα ερωτήματα πολλά και χωρίς σίγουρη απάντηση καθώς κινούμεθα σε αχαρτογράφητα νερά.
Όσον αφορά στους καταναλωτές:
Θα ταξιδέψουν οι εισαγώμενοι τουρίστες ή θα έχουμε μόνο εγχώριο τουρισμό;
Οι ταξιδιώτες θα εμπιστευτούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς (εδώ αναφέρομαι σε πλοία, αεροπλάνα, κλπ) ή θα προτιμήσουν μετακινήσεις στην ηπειρωτική χώρα με δικά τους μέσα;
Η κρουαζιέρα θα υπάρχει ως επιλογή;
Θα καταναλώσουν τοπικά οι επισκέπτες; (εστιατόρια, καφέ, παραλίες);
Ο κόσμος θα περιμένει στην ουρά κρατώντας 1,5μ απόσταση ώστε να πάρει έναν καφέ;
Τι θα γίνει με συναυλίες, εκθέσεις, τελετές (γάμοι, βαπτίσεις, εκδηλώσεις);
Τι είναι ασφαλές να καταναλώσουμε και τι όχι;
Κι ένα σωρό άλλα!
Όσον αφορά στις επιχειρήσεις:
Πως θα μεταβληθεί η εστίαση σε ξενοδοχεία (πρωινά, a la carte, buffet), εστιατόρια και τι πρέπει να αλλάξει;
Τι θα γίνει με τους χώρους εστίασης που δεν προσφέρουν αυλή ή ανοικτό χώρο;
Τι σημαίνει επιχειρηματικά η λύση να αραιώσουμε τα τραπέζια στα εστιατόρια;
Ο ΦΠΑ θα μειωθεί στην εστίαση ώστε να προσφέρουμε στον επισκέπτη μας το ίδιο προϊόν σε χαμηλότερη τιμή;
Τι θα γίνει με εργοδοτικές εισφορές και ευέλικτα ωράρια;
Πως θα προσφέρουμε ασφαλή προϊόντα; Υπάρχει πιστοποίηση, κανόνας που μπορούμε να υποστηρίξουμε πως οι μέθοδοι μας είναι ασφαλείς;
Προβλέπω (ακολουθώντας όμως μαντικά κι όχι επιχειρηματικά μοντέλα) ότι θα ζήσουμε μια 2ετή – τουλάχιστον – οικονομική ύφεση, κι αυτό με την παραδοχή ότι δεν θα έχουμε νέο κύμα επίθεσης του μεταλλαγμένου πλέον ιού με επιχειρήσεις 2 ταχυτήτων. Αυτές που θα προσαρμοστούν πλήρως στο mobility (και δεν αναφέρομαι μόνο στο e-business) και στην ανάγκη ενός νέου προφίλ καταναλωτή κι αυτές που απλά θα σβήσουν.
Επίσης προβλέπω ανακοινώσεις εξαγορών, συγχωνεύσεων και αλλαγών σε επιχειρηματικά μοντέλα όπως πχ καθιέρωση εργασίας εξ αποστάσεως, ευέλικτα ωράρια, κλπ.
Γιάννης Ρούδας, Managing Director Delifrance Hellas AE
You could find out more about Delifrance HERE
Do you have a business in the HORECA industry? You can send email HERE